Bir çok lâfzın manası:
Muamma kumkuması,
Ve âdeta bir umman,
Zerrede nihan olan! ..
Sır âlemine pancur,
Sâhir elinde menşur!
Bunlardan biri cemre,
Düşüp âlem-i emre,
Kara, hava ve deniz..
Mevhum ve sırlı bir iz
Halinde… Verir hayat! ..
Onsuz her oluş bayat! …
Farz-ı muhal şu zaman
Kaldırılsa aradan! ..
Görülür: Arşa kadar
Bıktırıcı bir tekrar! ..
Ezel ebed boyunca
Ağzında yeşil yonca
Meleyen kuzuyu al;
Sonsuz tekrara misal! …
Varlıkların dünyası
Kef ile nun arası
Nihâyetsiz bir sahne
Vücûd için bahane
Zaman-Mekân cilvesi,
Acaba neyin nesi,
Nar ile nurun farkı.
Bir istihale çarkı! ..
Ya tazeleniş için
Yahud bir dönüş için,
Kâh kemalden zevâle,
Kâh zevalden kemale
Dönemeç veya sekte,
vehmi verebilmekte! ..
Zaruri olan cemre
Tâbi olarak emre
âdeme nefha oldu! ..
Hep safha safha oldu:
Diriliş ve Hareket
Doldu âlem-i kesret
Vakt-i merhunlar ile
Lakin zıtlıklar bile
Meknuzken birbirini
Fâş edip diğerini
İdraklere sunarken,
Meselâ ‘Ölüm! ..’ derken,
‘Fenâ’ ‘Beka’ cem olur
İki zıt tev’em olur! …
Gözden silince pası
Renkli kumar tahtası
Gibi döner manalar! ..
Bazan dimdik aynalar,
Arasındaki cümbüş
Şeklinde velüd bir düş
Âleminde gölgeler
Üst üste tuğyan eder! .
İddia diye vücûd
Ondan istiğfar sücûd! ..
Rûyetin ufku tevhid,
Her idrak Muvahhid! ..
Cemre med-cezir çarkı,
Vehimden doğan farkı,
Fırlatınca sonsuza
Açılıverir feza! ..
Vâhdet sırrı gülümser
İnsan böylece girer
Muhteşem bir iklime,
Ki; buna kapı cemre
Onu içmiş bedenim
Ana rahminde benim! …
Ana rahminde benim! …
Kadir Mısıroğlu
